Geen gevoelens binnenlaten ja? Koppie erbij houden!

In een leuk avondje uit spelen emoties letterlijk een rol. Het zijn echte personages.
De schaamte, intens verdriet, de verveling, en de eenzaamheid komen op de deur bonken.
Ze komen ongevraagd de theaterzaal binnen en het podium opgewandeld.

Het ene personage wil de emoties niet binnenlaten, de ander heeft er panische angst voor en weer iemand anders blijft er koel onder en ziet emoties eerder technisch.

En hoe zit het bij jou?

Stof tot nadenken.

Waar voel je emoties in je lichaam? Heb je een favoriete emotie? Is er een emotie die je zou willen schrappen? Zijn er emoties die je niet wilt tonen? Zijn er emoties die je niet mag tonen? Kan je emoties onderdrukken? Wat gebeurt er dan? Welke emotie wens je iemand toe? Welke emotie wens je niemand toe? Zou je het gemakkelijker vinden als er geen emoties zijn? Waarvoor zijn emoties goed?

Wat voel ik eigenlijk? Wie ben ik eigenlijk?

• Iemand verlaat de ruimte en wacht op de gang tot hij/zij terug wordt binnen geroepen.
• Ondertussen bekijken de anderen in de ruimte de emotiekaarten en kiezen er één uit. Dat is de emotiekaart die de persoon op de gang dadelijk voor zich zal houden (met gestrekte armen, zodat hij/zij het zelf niet kan lezen).
• Als de persoon op de gang weer binnenkomt, gaat hij/zij voor de groep staan en stelt ja/nee-vragen. Aan de hand van de antwoorden op die vragen probeert hij/zij te raden welke emotie hij/zij is.
• Als de juiste emotie wordt geraden, reageren de anderen in diezelfde emotie met ‘JUIST GERADEN’ (al huilend, luid lachend, met angstige ogen). Daarna kan iemand anders.

Emotiekaarten