Een dag uit het leven van Dounia B.
zo
da was dan
meester bartgewone dag
in de leven van onsen deze (houdt beker vast)
die is voor jullie
voor al die Dounia in die klas
voor al die Dounia in die zaal
voor al die Dounia in die stad
Regisseur Bart Van Nuffelen wilde graag een voorstelling maken over en voor alle kinderen die in de stad Antwerpen wonen. Toen hij las dat 3 op de 4 kinderen (onder de 10 jaar) van de Antwerpse kinderen uit een ander land komt of ouders heeft die uit een ander land komen, liet hij zich daardoor inspireren voor zijn nieuwe theatertekst.
Hij trok naar verschillende scholen, gaf in meer dan 15 klassen workshops en stelde aan honderden kinderen de vraag hoe het is om kind te zijn in het midden van de stad. Uit de verhalen bleek dat vooral taal een belangrijke rol speelt. Kinderen die thuis geen Nederlands spreken, zijn vaak kleine vertalers voor hun ouders.
Ook bij de makersploeg van de voorstelling zelf haalde Bart Van Nuffelen inspiratie: zo verhuisde actrice Evgenia Brendes toen ze 11 was samen met haar ouders van Kazachstan naar België. En voor de animatiefilm baseerde Remy M. Ndow zich op meer dan 500 verzamelde kindertekeningen.
Op de vraag of Evgenia zich herkent in de verhalen, antwoordt ze:
“Zeker. Sommige dingen in het scenario zijn best confronterend. Ik besef nu bijvoorbeeld pas dat het niet normaal is dat ik als kind thuis alle papierwerk deed.
Ik ben toen ik elf was, samen met mijn ouders vanuit Kazachstan naar België gekomen. Ik wist dat het belangrijk was om me de taal snel eigen te maken en heb in anderhalf jaar tijd Nederlands geleerd. Als je als kind bij de groep wil horen, is dat belangrijk. En ja, ook ik heb de rol van vertaler vaak opgenomen en doe dat eigenlijk nog altijd. Mijn ouders spreken veel minder goed Nederlands, dat is niet abnormaal. Zij hebben de taal op latere leeftijd geleerd. Soms is het vervelend maar vaak is het ook handig om twee talen bijna even goed te spreken. Ik vraag me af of ik ondertussen het Nederlands niet beter ken dan het Russisch.”